We zijn al weer enige tijd terug van onze geweldige reis naar Indonesië. Na het zomerreces zijn we weer hard aan het repeteren en hebben ook al weer drie optredens achter de rug! Onze repetities
zijngericht op onze jubileumvoorstelling van 10 november 2012in de schouwburg van Nijmegen. Wij hopen jullie daar natuurlijk allemaal te zien.
Nu is onze tour echt afgelopen. Vandaag gaat een groep terug naar Nederland. De rest van de groep waaiert uit naar, Noord-Bali, naar Lombok, naar Flores,naar Maleisie en er blijven ook koorleden
achter in Sanur. De achterblijvers hebben vanmorgen de thuisgangers uitgezwaaid en ze veel sterkte gewenst met de kou in Nederland, kunnen wij ons nu niets bij voorstellen! Wij willen jullie, de Reis
mee volgers bedanken voor het lezen en bekijken van ons blog. Ook degene die reacties plaatsten bedankt daarvoor. Iedere morgen kijken of er nieuwe reacties waren. Fijn om te merken dat iedereen
andersom ook blij is met nieuwe verhalen, foto's en filmpjes. Het stimuleert om het blog bij te houden. Helaas liet de techniek ons vorige week wat in de steek en ging het plaatsen van de
verhaaltjes, de foto's en de filmpjes heel erg moeizaam. Nu staat alles erop, alleen de foto's en het filmpje van de afscheidsavond hebben jullie nog tegoed. We plaatsen deze zo spoedig mogelijk.
Nogmaals allemaal bedankt en tot ziens, horens of lezend waar dan ook.
Het zit erop! Wat hebben we veel gedaan. Wat een organisatie was deze hele tour. Petje af voor iedereen die dit mogelijk gemaakt heeft. Alles is prima verlopen. John bedankt, Coco bedankt, Wouter en
band bedankt en Jan van Merapi bedankt en natuurlijk het koor niet te vergeten. Maar zeer zeker ook de aanhang. Er heeft zich een nieuw koor gevormd, het 'aanhang koor'! Op onze gezellige
afscheidsavond waar veel leuke liedjes gezongen werden, bleek dat er veel talent schuilt onder de deelnemers. Ben leidde als ceremonielmeester de avond en deed dat uItstekend. Op velerlei verzoek
hierbij de tekst van het lied van het aanhangkoor. De tekst is van Jan van Maasakkers op de wijs van Cis Verdonk, lied van Gerard van Maasakkers. Ik zal oe us wa gaan zingen Het ga over 'n koor Die
gingen samen op tournee En heel veel aanhang die ging mee De reis die was soms slopend Het schema soms wat krap De coco was fantastisch Sprak tot ons via de flap Het kwam op het blog En soms zelfs op
de tv Tussen warme tranen door Zongen alle Indo's mee En verlieten we 't hotel Later vond het personeel Lege strippen imodium Het werd ons wat teveel We hoorden heel veel toespraken En tussendoor een
lied Helaas was Tilleke eens ziek En daarom speechte ze toen niet Maar Nico nam het over Sprak elke Bobo toe De president, de vice president, de rector, de conrector.... Voor iedereen een wooden shoe
(van keramiek) Het kwam op het blog etc.... John met z'n felle ogen Hield heel het koor in toom En met een typisch handgebaar Bracht hij iedereen op stoom Hij speelt op de viool hartverscheurend
melancholiek Maar zelfs deze kleine reus werd enk'le dagen ziek Wouter louter emotie met 'n stem als een trompet En samen met Frank, Anton en Njong Jongens wat swingde het! Het kwam op het blog....
En Jan ook niet vergeten Regelt alles met een lach En wat w'ook vroegen het lijkt verdomd wel Of hij ons graag mag En koor: bedankt voor alles Jullie zingen heerlijk door Maar onthoudt toch zeker een
ding goed, Zonder aanhang geen koor. Met ons reisde mee twee 'groopies' uit Oldenzaal. Paul en Riny Amweg. Paul droeg op de feestavond het volgende gedicht voor: Donderdag 28 juni Schiphol, daar
begon de reis Op weg naar het Indo-Paradijs Ruim80 mensen en de stemming zat er al aardig in Lachende gezichten, eenieder had het naar de zin En daar stonden wij... Mijn vrouw Riny en ik tussen
allemaal onbekenden Maar dat duurde niet lang, voordat we elkaar kenden Opgenomen worden in een gevormde groep in zo'n korte tijd Het heeft ons bijzonder verblijd! En toen Jakarta, na een lange
vlucht Een stinkende stad van brommers en leven onder de brug Er ging iets door me heen , want dit is de stad waar ik mijn eerste levenslicht mocht zien Als mijn ouders ook hier hadden moeten blijven
was ik dan ook zo opgegroeid misschien? Dan het optreden van het koor, het Erasmus Huis en vooral in de Wilemskerk Daar zagen en hoorden we het koor weer aan het echte werk De zielen van de 'oudjes'
werden binnenste buiten gekeerd Tranen vloeiden rijkelijk zo ge- emotioneerd Dirigent, muzikanten en koor lieten zich niet kennen En waren door geen Pastoor, Dominee of andere geestelijke te remmen
Ik kan me jullie Voorstellen en voel wat jullie bedoelen Dat is naast die lachende gezichtjes dat jullie, als je zo doet, nog steeds die kleine handjes voelen Richting Bandung en weer een stad met
herinneringen Mede door op de universiteit te zingen Na een kort verblijf van twee dagen in hotel Preanger Duurde het in de Rosenda in Baturraden ook niet langer Maar na Baturraden, ongeveer een week
Raakten velemagen van streek Er werd nergens anders meer over gesproken Alsof het in de volledige groep begon te spoken Bezette toiletten of wc-papier overbodig Want hier hadden we echt de 'botol
tjeblok' weer nodig Maar het werd toen heel spontaan Met het straaltje van de pot gedaan 6 t/m 8 juli Drie dagen Yogyakarta, het Plaza hotel De buitengewone betjak actie op de Malioboro met het hele
stel Maar toen...kwam de fantastische show Kinderen, orkesten, de band en koor, een ieder steeg naar een onbereikbaar niveau Dit was universitair En met deze woorden ga ik zeker niet te ver Maar ook
dat veranderde in vergane glorie Want verder ging de Merapi story Het volgende op deze reis voerde ons naar een waar paleis De Kereta Api, de comfortabele trein bracht ons naar het Oranje hotel of
Majapahit En dan weet je niet wat je ziet De tuinen, de galerijen, kranen van goud, drie-delige appartementen zou blijken Want als er daar iemand op de pot zit kun je er zelfs van buitenaf naar
kijken Wat een succes de Kumpulan Maar wat wil je dan? Niet te geloven! Door jullie optreden kwam hun verleden weer naar boven Echt waar mensen, dat wat jullie hebben gegeven Bezorgde deze mensen de
dag van hun leven: Het merg werd uit hun botten gezogen Het vocht vloeide uit hun zielen De liefde straalde uit hun harten Mensen dit is ongelogen: Want misschien onbedoeld.... Ik heb het ZELF
gevoeld!! Van Surabaya naar Bali, naar hotel Sanur Beach En na een verblijf in een paleis is dat net als van een auto naar een fiets Maar absoluut geen klagen Of alleen nog steeds over onze magen Met
lui liggend op het strand Hebben we dat ook weer vlug in eigen hand Dan nog een laatste optreden, in weer een universiteit, van het koor En opnieuw een optimaal gehoor Zonder het te merken zijn we
bezig aan de laatste dagen Nog even vlug een duikje wagen Inkopen doen voor thuis En dan morgen voor velen na deze gezellige avond naar huis Ere wie ere toekomt, coco, reisorganisatie correct
geregeld en spontaan Bedankt...klasse dit had een ander niet beter gedaan Lieve mensen mede namens Riny een laatste klank Dat we deel uit mochten maken van julli groep, daarvoor dank We hebben weer
ruim 80 'nieuwe' mensen ontmoet Het heeft voldaan aan onze verwachtingen, het deed ons goed Het Colourful City Koor zullen we nog vaak en veel gaan horen Want het blijft klinken, als muziek in onze
oren Ik zeg het zacht...ook onze missies zijn volbracht Bedankt en tot ziens lieve allemaal Jullie uit Nijmegen of de buurt, wij Riny en Paul uit Oldenzaal
Bali is voor velen van ons een feest van herkenning! Even niet meer leven uit de koffer maar tot zondag in hetzelfde hotel. Wat een rust geeft dat. Vrijdag 13 juli ons laatste optreden op de
Universitas Dhyana Pura in Denpasar. Dit vond plaats op de faculteit van Toerisme. Op deze Christelijke universiteit sluit men de week af met een weekafsluiting. Op deze afsluiting traden wij op. De
bus kon niet op de plaats van bestemming komen (de bus was te groot). Dat werd een wandeling van 2 km in de brandende zon! Ja het leven van een artiest is niet altijd even gemakkelijk. Onze stemmen
hadden wat rust gehad en we zongen weer uit volle borst ons repertoire. Iedereen was zeer te spreken over ons optreden. Dat was het dan, onze Indonesie tour eindigt hier in Denpasar. Zaterdag 14 juli
hebben we een afscheidsavond met koor, band en aanhang.
Het programma op Java is volbracht. Het waren geweldige weken, waarin we heel veel gedaan en meegemaakt hebben. Muziek brengt veel moois teweeg. Vandaag met het vliegtuig naar Bali. Het is een vlucht
van 36 minuten. Bali here we come. Tot vrijdag hebben we vrij en kunnen we wat uitrusten en genieten van de zon zee en strand!
Zo'n mooie kamer nodigt uit tot wakker blijven! Maar helaas vallen de luiken toch een keer dicht. We zijn vandaag 10 juli de hele dag uitgenodigd voor de Indo reunie Surabaya. Het programma duurt van
10.00 - 16.00 uur. Er zijn 2 Indo clubs, de Indo club uit Soerabaya o.l.v. Eddie Samson en de Bambu. Bambu is een Indo club uit Australie, o.l.v. Andreas Flag. Deze heeft samen met de club uit
Surabaya deze reunie georganiseerd. Ook de indo's die gesteund worden door Halin waren uitgenodigd. Een enthousiaste groep van mensen was aanwezig. We hebben veel gezongen, alleen met het koor maar
ook met alle aanwezigen, die het Nederlands allemaal nog heel goed beheersen. Natuurlijk was er weer voor lekker eten gezorgd. Als afsluiting kreeg ieder koorlid een oorkonde met eigen naam erop,
heel bijzonder. Wat een prachtige dag weer en hele dankbare mensen. Hier doen we het allemaal voor!
Voor de vroege opstaanders was er een excursie naar de Borobudur. Voor de uitslapers betekende het dat ze om 12.00 uur uitgecheckt moesten zijn. Om 14.00 uur vertrok de trein naar Surabaya. Wat een
heerlijke reis. Vooral met heel veel beenruimte, goede airco en een prima service. Een mooi uitzicht over de rijstvelden, dorpjes, bossen enz. Na 5 uur rijden in Surabaya gearriveerd. De bussen
stonden al weer klaar om ons naar het hotel te brengen. Daar aangekomen waren de oh's en ah's niet van de lucht. Wat een prachtig onderkomen, het Hotel Majapahit Surabaya oftewel het voormalige
Oranje hotel. Woorden schieten tekort. Maar onze fotograaf maakt er zeker foto's van, dus kunnen jullie ook meegenieten. Gaan nu ook proberen weer foto's te plaatsen.
Het restaurant waar we uitgenodigd waren was een prachtige gelegenheid in indonesische stijl tevens was het een museum met prachtig meubilair en mooie serviezen. Afgevaardigden van de universiteit
heetten ons van harte welkom. De rector kwam iets later en hield ook nog een praatje. Een lekker buffet en een gezellige avond met elkaar. De volgende morgen om half elf repetitie bij Yogyakarta
State University Met de Violet Vocal Group en de Violet Orchestra. Wij van het 'Imodium' koor moeten het vandaag zelfs zonder Johnny doen. Gelukkig hebben we in Frank, de pianist van de band, een
uitstekende vervanger gevonden. Na een goede repetitie terug naar het hotel. Om half zes weer present om gezamenlijk naar de universiteit te gaan voor ons optreden. De zaal was goed gevuld en evenals
in Baturraden was ook de televisie aanwezig. Johnny heeft deze avond, hoewel nog wat bleekjes, weer gedirigeerd. Hoogtepunt was de Medley Nusantara die we samen met de violet Vocal Group, en de
Violet Orchestra hebben gezongen o.l.v. Frank Deiman. Met 110 man op het podium een mooie afsluiting van de avond. Moe maar voldaan weer naar het hotel. Morgen vooral gezond weer op.
